-
biraz önce yaşadığım aydınlanmayı paylaşmak istiyorum.
benim bir kuzen var, annemin teyze oğlu. bu bakımdan aslında annemin kuzeni ama neyse. kendisi benden 5-6 yaş büyük, biz ona kısaca feyzo diyoruz.
bu feyzo abi, bir yeri bir yerine denk bir şekilde gezen bir abi. milletin "bir kıza bak bir de yanındaki ayıya bak!" dediği ayı kendisi. yani aslında ayıya benzemiyor, hatta çok çelimsiz ama hafiften de tipsiz.
bu herif böyle 3-5 senede bir ortaya çıkıyor. kaşla göz arasında bana yaşam koçluğu yapıp sonra geldiği deliğe si.tir olup gidiyor. mesela bundan yaklaşık 10 yıl önce üniversite tercihleri zamanı bu yine ortaya çıkmıştı. üst kattaki dayımlar yazlıklarına gittiğinden, dayı oğlu, ben bir de bu feyzo, geceden sabaha kadar fifa falan oynayıp öğlene kadar yatıyorduk. işte fifa oynarken, ağzından sigarası sarkarak "sen git fen-edebiyat oku, profesör ol!" dedi. fifa'dan mı, koladan mı bilmiyorum böyle bilinçaltıma işledi o tavsiye. hala doktora falan uğraşıyorum.
2-3 sene önce tekrar ortaya çıktı bu. iş icabı benim şehrin yakınlarında dolanıyormuş. geldi, bir kafeye gittik nargile içiyordu, dedim "ya abi ben tekrar kik boksa başlamayı düşünüyorum." nargileden derin bir nefes çekip " oğlum manyak mısın, amele misin fıstık gibi fiziğin var, git tenis oyna!" dedi. nargilenin etkisinden midir nedir yine böyle beynimde yankılandı her kelimesi.bu arada kendisinin de tenisle falan alakası ne ben de çözemedim. feyzo ertesi gün çekti gitti. bir daha haber alamadım.
geçtiğimiz günlerde gittim tenise başladım. ben hayatımı bu ibneyi memnun etmek üzere yaşıyormuşum da haberim yokmuş.
buradan sana sesleniyorum eyy feyzo!!! abi doktora tez konusu tavsiyesi verir misin? -
geçen hafta ise başlayan bir arkadaşla konuşurken adamla aynı mahallede büyüdügumuzu öğrendim. aynı okula gitmişiz, ama benden büyük ben o okula gectigimde o bitirmiş. yine de insan garip oluyor niye ortak noktaları olan biriyle yillar sonra karşılaşınca.
dün vefa bozacı'sina gittim. içerde eski sevgilimi gördüm, yalanları yüzünden ayrilmistik. ayrılalı 6 sene olmuş gitmiş ama insan görünce yine de garip oluyor.
son olarak bugün yemekhanede liseden arkadaşımla karşılaştım. mezun olalı 12 sene olmuş, o zamandan beridir de görüşmedik. yine de görür görmez tanıdım o ismimi söyleyene kadar tanımadı. söyleyince hatırladı. hiç değişmemiş nerdeyse, evlenmiş, şimdi aynı kurumda çalışıyoruz.
insan garip oluyor böyle tesadüflerde, bir sürü acı-tatlı hatıra, yıllar öncesine gidiyor. "nereden geldim, neredeyim, nereye gidiyorum" diyorsun.